DROGA POŻAROWA

DROGA POŻAROWA

muzyka Przemysław Mazurek

Niech światło łun

Oświetli tłum

Gapiów sensacji żądnych.

Gdy płonie dom,

Kres daje grom,

Śmiertelnie przy tym żądli.

Jadowy ząb

Rozkrusza zrąb

Tego, co niby trwałe.

Czerwony kur

Rozwala mur,

By pędzić, niszcząc dalej.

Niejedno serce pożarł pożar.

Niejedno ciało pali płomień.

Co jak popiół zostanie, to żal

I zimne echo ciepłych wspomnień.

Czekamy razem na ten ogień

Z obawą, że zostawi zgliszcza.

Przysięgam, że przysiąc nie mogę,

Że grzać nas będzie, nie wyniszczać.

Żałować róż

Nie można, cóż,

Gdy wkoło płoną lasy.

Złowrogi żar

Odsłoni czar

Pogorzeliska krasy.

Okrutny bóg,

Co spalić mógł,

To dawno już spopielił.

Zeusa gniew

Wciąż łaknie drew,

Ku którym iskra strzeli.

Niejedno serce pożarł pożar....

Gdy płonie Krym,

Niech spłonie Rzym!

Niech cały świat stanie w płomieniach!

Gdy spłonie świat,

Zakwitnie kwiat,

Bo żyzny popiół losy zmienia.

Piorunów błysk

Oświetli pysk

Krwiożerczej życia bestii.

Poczujesz dym.

Oddychaj nim.

A później z ulgą westchnij.

Niejedno serce pożarł pożar.

Niejedno ciało pali płomień.

Co jak popiół zostanie, to żal

I zimne echo ciepłych wspomnień.

Czekamy razem na ten ogień

Z obawą, że zostawi zgliszcza.

Przysięgam, że przysiąc nie mogę,

Że grzać nas będzie, nie wyniszczać.