WĘGIERSKI AZYL

 WĘGIERSKI AZYL

Był onegdaj najazd Hunów,

Co przewodził im Bicz Boży.

Odchodzili od rozumu 

W Rzymie, każdy się zatrwożył.

Potem ogłoszono pokój.

Gdy wojenne kończą się gry,

mówi cesarz: wy nam pokój,

a my wam też damy: Węgry!

Nad Balatonem,

Nad Balatonem

Pięknie wygląda nawet stracone.

A nad Dunajem, 

A nad Dunajem

Nawet przegrany pokój dostaje.

Polak Węgier dwa bratanki

Do azylu i do szklanki!

Dziś Hunowie mają najazd,

lecz nie oni, ale nasi.

Jeden z drugim jedzie pajac

I się do bratanków łasi.

Że węgierski trudny język,

pouczmy rodzimych buców:

Kiedy się rozluźnią więzy,

ich do “widzenia” to “buczu”! 

Nad Balatonem,

Nad Balatonem

Pięknie wygląda nawet stracone.

A nad Dunajem, 

A nad Dunajem

Nawet przegrany pokój dostaje.

Polak Węgier dwa bratanki

Do azylu i do szklanki!